برپایی جشن خداحافظی و وعده برچیده شدن مدارس سنگی در استانهای محروم به ویژه سیستان و بلوچستان در 10 سال گذشته در حالی بر سر زبان دولتمردان افتاده که خاطره فوت و زیر آوار ماندن حمیدرضا گنگوزهی معلم روستای «نوکجوی» استان سیستان و بلوچستان هنگام نجات جان دانشآموزانش از خطر ریزش دیوار فرسوده در سال 1395 مهر مردودی بر این وعدهها میزند.
البته فوت این معلم تنها حادثه تلخ مدارس فرسوده خشتی و گلی در این استان نبود بلکه «فریبا چاردیواری» دیگر قربانی مدارس سنگی است که هنگام مراجعه به مدرسه برای دریافت کتابهای درسی زیر آوار دیوار فرسوده مدرسه گرفتار شد و جان باخت.
خوشحالی بیپایه
جشن خداحافظی با مدارس کپری در سیستان و بلوچستان ریشهای تاریخی دارد زیرا تاکنون دولتمردان بسیاری در کارنامه خدمت، به خودشان نمره قبولی دادهاند اما در واقعیت نتیجهای جز تجدید شدن فعالیت مدارس سنگی در مهر سال آینده به همراه نداشته است.
در واقع نخستین بار سال تحصیلی ۱۳۹۶ بود که «بطحایی» وزیر وقت آموزش و پرورش از وجود 3هزار کلاس درس خشتی، گلی و کانکسی در کشور خبر و وعده داد این کلاسها تا پایان سال ۱۳۹۷ جمعآوری خواهد شد.
درست یک سال بعد یعنی سال 1398 زمانی که سکان وزارت آموزش و پرورش به دست محسن حاجی میرزایی رسید وی به طور جد از برگزاری جشن برچیده شدن مدارس خشت و گلی در کشور تا پایان همان سال خبر داد و اعلام کرد حتماً در پایان بهمن یا اوایل اسفند ماه ۹۸ در استان سیستان و بلوچستان جشن برچیده شدن تمامی مدرسههای خشت و گلی در کشور را برگزار میکنیم.
این در حالی است که «رضا مراد صحرایی» وزیر سابق آموزش و پرورش در شهریور ۱۴۰۲ اعلام کرد از ابتدای دوره وزارت او هزار و ۱۰۰ مدرسه خشتی، گلی و کانکسی جمعآوری شده و هنوز این رویه ادامه دارد.
آخرین وعده بیفرجام در خصوص برچیده شدن مدارس خشتی، گلی و سنگی نیز در دولت چهاردهم به خانمحمدی، رئیس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور اختصاص دارد که در آذر سال 1403 اعلام کرد: «هزار مدرسه سنگی در کشور وجود دارد که با توجه به دستور رئیس جمهور و اولویت جمعآوری این مدارس، تا مهر ماه سال ۱۴۰۴ ساماندهی میشوند».
اگرچه وزیر آموزش و پرورش دولت چهاردهم از وجود مدارس سنگی، خشتی و گلی در خطابههای خود به عنوان یک «ننگ» یاد کرده و طبق برنامه عدالت آموزشی وعده داده شده بود تا مهر ماه 1404 جشن جمعآوری مدارس سنگی برای هشتمین سال پیایی برگزار شود اما آمارها و مشاهدهها گواه این مدعاست که این جشن احتمالاً به همان شیوه گذشته در سال آینده نیز تکرار شود.
مشق محرومیت
ناگفته پیداست سال تحصیلی ۱۴۰۴ در شرایطی آغاز شده که هنوز مدارس خشتی و گلی در برخی از مناطق محروم استانهایی نظیر سیستان و بلوچستان، لرستان، کهگیلویه و بویراحمد و آذربایجان شرقی دایر است و برخی از کودکان این مرز و بوم در کلاسهای ناایمن الفبای فارسی را در محرومیت مشق میکنند.
بنا بر گفته کارشناسان در حال حاضر سازمان نوسازی نقش واسطه میان سازمان برنامه و بودجه و پیمانکاران را ایفا میکند در واقع مأموریت اصلی این سازمان که استقرار نظام مکانیابی بر اساس چشمانداز 50ساله کشور است، گم شده و با نگاهی محدود و بدون تحلیل و مطالعه نقشه آمایش سرزمین اقدام به ساخت مدرسه در مناطق مختلف کشور میکند که همین بیتوجهیها موجب گسترش بیعدالتی آموزشی در سرانه فضای دانشآموزی شده و بیش از ۱۰ سال است که سیستان و بلوچستان به لحاظ سرانه فضای دانشآموزی فقیرترین استان کشور بوده و هنوز شاهد مدارس خشتی و گلی نه تنها در این استان بلکه در دیگر استانهای محروم هستیم.
نظر شما